أبوبکر

تولّد 50 سال قبل از هجرت
مرگ در سال 13 ه.ق
مدّت عمر 63 سال
مدفون در مدینة

  ابن أبي قحافة عثمان بن عامر
  بن عمرو بن کعب
  بن سعد بن تیم
  بن مرّة بن کعب قرشی ،
  مسمّی به عبدالله و
  ملّقب به
  عتیق و
  صدّیق و
  ذوالخِلال و
  شیخ الخلفاء و
  یارِ غارِ نبیّ .
  مادر او أمّ الخیر سلمی است ،
  دختر صخر بن عمرو و بنت عمّ أبي قحافة .
  نسب أبي بکر به پشت هفتم
  از سوی پدر
  و نیز مادر به نسب رسول صلوات الله علیه پیوندد.
  نام او به جاهلیّت عبدالعزّی یا عبداللّات بود
  و پس از قبول اسلام به عبدالله موسوم گشت .
  او از قدمای مؤمنین به پیغامبر صلّی الله علیه وآله
  و به روایتی چهارمین آنان
  و پدر أمّ المؤمنین عائشة
  و نخستین از خلفای اربعۀ راشدین است ،
  شبی که نبیّ أکرم به مدینة هجرت فرمود
  او همراه پیامبر بود
  و در غار ثور با حضرتِ او پنهان گشت
  و از این رو به یارِ غار خوانده شد
  و چون همۀ مال خویش
  جز کسائی را که آن را با خلالی درپیوسته بود
  در راه خدا انفاق کرد به ذوالخِلال مشهور گشت .
  و او یکی از عشرۀ مبشّره است ،
  و در جنگ بدر
  و أحد
  و خندق
  و دیگر غزوات در رکاب رسول بود.
  مسلمانان به روز وفات رسول علیه السّلام
  او را به خلافت برگزیدند
  و او
  دو سال و سه ماه و سیزده روز خلافت راند.
  وآنگاه که مردمِ جزیرة العرب
  پس از رحلت پیغامبر رِدَّة آوردند
  و نیز پیامبران دروغزن در هر سوی به دعوت برخاستند،
  در زمانی کوتاه همۀ آنان را مقهور و مطیع ساخت
  و سپس متوجّه فتح عِراق و شام گشت .
  در عِراق به سرداری
  أبوعبیدة
  حیرة
  و
  أنبار
  را بگشود
  و سردار دیگر او
  خالد بن ولید
  در اجنادین ، ناحیتی از فلسطین
  لشکر روم را شکست داد
  و هم او زید بن ثابت را به گرد کردن قرآن کریم داشت
  و در تقسیم غنائم به سیرت رسول رفت
  و به همه سهم مساوی داد.
  و به بیست ودوم جمادی الآخرة
  از سال سیزدهم هجرت
  در شصت وسه سالگی بدرود زندگی گفت .
  و او را جنب تربت رسول به خاک سپردند.
  وی را سه پسر بود یکی عبدالله
  و دیگری محمّد که هنگام مرگ أبوبکر سه ساله بود
  و سومی عبدالرّحمن
  و سه دختر : عائشة و أمّ کلثوم و أسماء.